ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Οι πρόσφατες διαγραφές στη Νέα Δημοκρατία ήταν αναμενόμενες όχι σαν αποτέλεσμα της υπερήφανης απόφασης των βουλευτών να εκφράσουν ελεύθερα την άποψη τους αλλά σαν επακόλουθο της σιωπής του συνόλου σχεδόν των εκπροσώπων του κόμματος μπροστά στην τυχοδιωκτική πολιτική του Αντώνη Σαμαρά - Κωλοτούμπα.

Δεν είμαστε περήφανοι για το ότι πρώτοι από όλους εκφράσαμε την άποψη – λίγες μόνο ημέρες μετά την νίκη του στις εσωκομματικές εκλογές – ότι το παρασκήνιο που κινεί τα νήματα πλέον μέσα στη παράταξη έχει σχέδιο για τη διάλυση της παράταξης.

Στους παλαιότερους έγινε άμεσα αντιληπτό ότι η συγκεκριμένη ομάδα ήταν πολύ πιο επικίνδυνη από τις “αθώες” συχνές δημόσιες τοποθετήσεις του Κ. Μητσοτάκη που υπονόμευαν τη πορεία του κόμματος και της κυβέρνησης Καραμανλή.

Δεχθήκαμε άμεσα τόσο την επίθεση από το γραφείο του Σαμαρά όσο και από βουλευτές που για αρκετά χρόνια ήταν στο στενό περιβάλλον του Καραμανλή και οι οποίοι δεν θα είχαν καμία πολιτική τύχη εάν δεν ήταν επαγγελματίες κόλακες. Βουλευτές που τοποθετήθηκαν σε σημαντικά υπουργεία και έκρυψαν την αποτυχία τους πίσω από άλλους βουλευτές.

Και όμως όλοι σχεδόν οι βουλευτές ήξεραν τις πολιτικές απόψεις των “αλεξιπτωτιστών”. Όλοι σχεδόν ήξεραν ότι ο πυρήνας των αποφάσεων για το μέλλον της παράταξης δεν ήταν πλέον γαλάζιος αλλά απροσδιορίστου χρώματος . Όλοι ήξεραν ότι ανάμεσα στα άτομα που τους έδιναν εντολές ήταν και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με σημαντικότατη “πράσινη” προσφορά για δεκαετίες. Και ήξεραν ότι πίσω από την νέα ηγετική ομάδα υπήρχαν “πνευματικοί πατέρες” της άκρας αριστεράς στον οποίων τα άρθρα και ο πλέον αδαής μπορούσε να δει τις κοινές συνιστώσες ανάμεσα στις προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη και στις ανακοινώσεις οργανώσεων της άκρας δεξιάς, πολύ παραπέρα από εκείνες της Χρυσής Αυγής.

Πλέον στο κέντρο αποφάσεων ήταν κάποιοι που χρόνια πριν προσπαθούσαν να επιβάλουν τις επαναστατικές τους ιδέες μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ για να οδηγηθούν άμεσα στη έξοδο γιατί εκείνη την εποχή υπήρχε ως ηγέτης του κόμματος ο Ανδρέας Παπανδρέου
Εργάστηκαν μεθοδικά για την είσοδο τους στη παράταξη μας. Οι ακροαριστερές τους ιδέες εμπλουτίζονταν σταδιακά με τις ανάγκες της κοινωνίας για διέξοδο έκφρασης των ιδεών της.

Εκμεταλλεύτηκαν άριστα το φαινόμενο της παράνομης εισόδου στη χώρας μας μεταναστών από τρίτες χώρες όσο και εάν αυτό ήταν ενάντια στις ιδέες τους μετέχοντας σε ανοιχτές συζητήσεις κατά των μεταναστών την ίδια στιγμή που άλλα μέλη της ομάδας σε ανοιχτές συζητήσεις καταδίκαζαν την στάση της ΕΕ και της Ελλάδας κατά των μεταναστών. Την ίδια τακτική ακολούθησαν και για τη προσέγγιση νέων που πίστευαν στο όραμα της Μεγάλης Ελλάδας ή αντίθετα στο όραμα της Δημοκρατίας των Λαών.
Η άριστη εκμετάλλευση – ελπίζουμε χωρίς τη βοήθεια ξένων μυστικών υπηρεσιών - ντροπιαστικών γεγονότων για τη χώρα μας όπως η σύλληψη Οτσαλάν, τα γεγονότα και ο θάνατος Ελλήνων Ηρώων στα Ίμια ήταν η “ασφαλτόστρωση” της λεωφόρου που θα τους οδηγούσε ακόμα πιο γρήγορα μέσα σε ένα κόμμα εξουσίας.

Η συχνή αναφορά τους στους Έλληνες του εξωτερικού μόνο τυχαία δεν ήταν. Με το χάρτη στα χέρια ανακάλυπταν σημεία στα οποία το Ελληνικό στοιχείο είχε υποστεί τη καταπίεση τόσο των Εθνικών όσο και των Θρησκευτικών του ιδεών. Ήταν η κερκόπορτα για να έρθουν σε επαφή με Ελληνικές οργανώσεις του εξωτερικού, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως την “άλλη Ελλάδα”, την Ελλάδα που τους νοιάζεται, την Ελλάδα που θα σταθεί δίπλα τους.

Η επιλογή του Σαμαρά ήταν ένα ακόμα κομμάτι στο πάζλ της πορείας προς κάποιο κέντρο αποφάσεων.
Ξεχασμένος από όλους, χωρίς ιδεολογική πατρίδα, χωρίς κομματική ταυτότητα ήταν εκείνος που ίσως να τους οδηγούσε πιο κοντά σε κάποια θέση εξουσίας.
Ασφαλώς και δεν περίμεναν το παιχνίδι αυτό της Ιστορίας. Δεν μπορούσαν να φανταστούν – στην αρχή – ότι κάποια μέρα ο Σαμαρά θα γινόταν Πρόεδρος της παράταξης, με τη βοήθεια του Καραμανλή και με την αμέριστη στήριξη του εκδοτικού – εργολαβικού κατεστημένου της χώρας.

Και το ερώτημα είναι εάν ο ίδιος ο Καραμανλής που μεθόδευσε την ανάδειξη του Σαμαρά, που μίλησε για τους “νταβατζήδες” είχε πληροφορίες για το περιβάλλον του εκλεκτού. Εάν ήξερε ποιοί είναι πίσω από το Σαμαρά.

Εάν δεν ήξερε, τότε έχει πολλά κοινά με το κ. Χρυσοχοιδη, ο οποίος υποθήκευσε και κατέστρεψε το μέλλον της χώρας υπογράφοντας κάτι το οποίο δεν ήξερε τι είναι, απλά γιατί κάποιοι άλλοι του το είπαν.
Εάν όμως ήξερε – το πλέον πιθανό – τότε είναι ένοχος όχι μόνο ενώπιον της παράταξης αλλά και μπροστά στην ίδια μας τη χώρα γιατί στέρησε τη μοναδική δυνατότητα να διαπραγματευτούμε Εθνικά τον κάθε αντεθνικό όρο των τραπεζιτών.
Οι διαγραφές δεν ήταν το τέλος της Νέας Δημοκρατίας. Έχουμε αρκετές φορές επαναλάβει ότι ο κύκλος της Νέας Δημοκρατίας έπρεπε να κλείσει το 1981. Τότε ήταν που έπρεπε να γίνει ένα νέο ξεκίνημα επάνω σε σταθερές βάσης με τη μορφή ενός νέου πολιτικού φορέα.

Είχαμε πολλές φορές τονίσει την ανάγκη αυτή αλλά επαγγελματίες πολιτικοί του κόμματος έβρισκαν τις απόψεις εξωπραγματικές και μη συμβατές με τη κοινωνία (!).
Το αποτέλεσμα των ιδεών αυτών και της λάθος επιλογής τους ήταν να παραμείνει η Νέα Δημοκρατία για 25 χρόνια στην αντιπολίτευση.

Ακόμα και η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη προήλθε από αυτή τη λάθος επιλογή που έδωσε το δικαίωμα στον Αντώνη Σαμαρά να κινήσει παρασκηνιακά τα νήματα της ανατροπής.


Σήμερα η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Νέα Δημοκρατία είναι μπροστά σε μία κομματικά Ιστορική στιγμή ταυτόχρονα με τη πιο μελανή στιγμή της νεώτερης Ιστορίας της χώρας μας.

Η ανακοίνωση της στάσης πληρωμών είναι θέμα χρόνου χωρίς να μπορεί να επέμβει ο οποιοσδήποτε εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Είναι οικονομικό παιχνίδι χωρίς αντίπαλό για τους ξένους χρηματοοικονομικούς ομίλους αλλά και για τις ΗΠΑ που 2 χρόνια πριν ένοιωθαν τη καυτή ανάσα του Κίτρινου γίγαντα να κρατά στα χέρια του τη πλειοψηφία των κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ.

Με τον κίνδυνο ευρείας υποτίμησης του ευρώ έναντι του δολαρίου, τα ομόλογα θα κρατηθούν για πολύ ακόμα στα θησαυροφυλάκια της Κίνας κάνοντας τους “συμμάχους” μας να αισθάνονται ασφαλείς και μακριά από το κίνδυνο ενός οικονομικού χτυπήματος, αφού για να αποφύγουν οι ΗΠΑ την οικονομική καταστροφή κάποιοι Έλληνες και ξένοι θυσίασαν την Ελλάδα, το εύκολο θύμα, της χώρας όπου το χρήμα αγοράζει συνειδήσεις, νόμους, την ίδια την Ιστορία.

Η Ελλάδα πέφτει όλο και περισσότερο μέσα στο χωρίς πάτο σκοτεινό πηγάδι της καταστροφής χωρίς να υπάρχει ο εναλλακτικός πολιτικός φορέας, το ΝΕΟ κόμμα που θα της δώσει ελπίδα κάνοντας τους Έλληνες να νοιώσουν ότι υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα της ελπίδας, της πορείας προς την ανάκτηση της καταπατημένης υπερηφάνειας ενός ολόκληρου λαού.

Δεν θα αναφερθούμε σε ονόματα, δεν θα αναφερθούμε σε στελέχη. Από τον Έβρο έως τη Γαύδο και από το Ιόνιο μέχρι την άλλη άκρη του Αιγαίου, η παράταξη μας και όλες οι παρατάξεις έχουν ΕΛΛΗΝΕΣ, περήφανους ανθρώπους, ανθρώπους που πιστεύουν ότι με τα λεφτά δεν μπορείς να εξαγοράσεις τη συνείδηση τους.

Μπροστά στις Ιστορικές ευθύνες είναι επιτακτική η ανάγκη της ένωσης των Ελλήνων. Της ένωσης εκείνων που πιστεύουν στη Δημοκρατία, που πιστεύουν στην Ελλάδα.

Μπροστά μας υπάρχει ένας σύγχρονος κατακτητής που δεν έχει σφαίρες αλλά κάτι χειρότερο : το χρήμα. Δεν σε πυροβολεί στο σώμα αλλά στην ίδια σου τη ψυχή σαν το σκοτεινό χέρι του Άδη που σου ξεριζώνει κάθε ελπίδα για ζωή.

Μπροστά μας είναι το κοινό συμπαγές μέτωπο ξένων συμφερόντων και υπόδουλων στο ΔΝΤ που μεθοδεύουν την οικονομική κατάρρευση της χώρας, την εξαθλίωση της Ελλήνων, το ξεπούλημα του Εθνικού πλούτου, την έξοδο από το ευρώ και την ολοκληρωτική υποδούλωση της χώρας και των Ελλήνων.


Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι το όργανο εφαρμογής της ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ στη χώρα μας, μία επικίνδυνη κυβέρνηση μη εκλεγμένη αλλά τοποθετημένη στο σβέρκο των Ελλήνων από τους ξένους κατακτητές της χώρας μας.
Από την άλλη πρέπει να είναι ένα μέτωπο, ένας ΝΕΟΣ μεγάλος κομματικός σχηματισμός που θα αντισταθεί με σοβαρότητα, με προτάσεις, με λύσεις.
Ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων είναι αυτό που επιδιώκουν οι ΞΕΝΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ.
Επιδιώκουν την εξαφάνιση κάθε ελεύθερης φωνής μέσα στα δύο κόμματα, στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ


Η διαγραφή των βουλευτών μας και των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν το τέλος των κομμάτων, ήταν το τέλος της Δημοκρατίας που οι ΞΕΝΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ θέλουν να επιβάλουν στη χώρα μας.

Η διαγραφή των βουλευτών μας και η παραίτηση των στελεχών μας πρέπει να είναι η αρχή για τη δημιουργία ενός ΝΕΟΥ κόμματος, να είναι η αρχή για την επανάκτηση της αξιοπρέπειας της χώρας μας.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ